İsmi “Evlilikten Sahneler” olunca oyun, çiftler ortasında hayli bir ilgi çekmiş anlaşılan. Salonu dolduran seyircilere bakıyorum, çoklukla çiftler. Kendi hayatlarından sahne var mı ya da sorun varsa nasıl çözeriz çabası mi, dikkatle bakıyorlar! Oyun iki perde, biraz daha ekonomik davranıp daha az şarap içerlerse tek perdede de bitebilirmiş üzere geldi bana. Ingmar Bergman’ın yazıp yönettiği kült sinemasından Ece Dizdar çevirmiş ve başrolde oynuyor. Tiyatroya uyarlayan ve yöneten Kayhan Berkin, yalnızca tiyatroya değil, biraz da bize uyarlasaymış sanki nasıl olurdu? Alışılmış ki meseleler kozmik lakin bilhassa son 10 yılda toplum o denli bir değişim geçirdi ki kimi reaksiyonlar ve olaylar bize oldukça yabancı geliyor. Şöyle ki oyunda evli çiftler birbirlerinin öbür biriyle cinselliği konusunda bile fazla bir reaksiyon vermiyor; meğer Türkiye’de bırakın ilgiyi, ihtimali bile cinayet sebebi artık.

ÜNİVERSAL SIKINTILAR…

Oyunda salonun imkânlarına uygun olarak minimal bir sahneleme yapılmış, birebir yerde ışıklar karartılıp hayalet oyuncular tarafından dekor değiştiriliyor ve diğer sahneye geçiliyor. İki değerli yer var: yemek ve yatak odası. Hayatın temel süreçleri, beslenme ve cinsellik mi desek? On yıllık evli çiftimizin göründüğü kadarıyla harika bir evliliği var. İkisi de iyi yetişmiş, meslek ve iş güç sahibi, iki çocukları, sık sık görüştükleri aileleri ve yakın dostları var. Planlı ve sistemli yaşıyorlar; lakin gözlendiği kadarıyla düzgün beslenmiyor ve hiç sevişmiyorlar. Süratli ömür içinde ikisine de yer ve vakit kalmıyor! Alakaları üzerinde de pek de konuşmuyor hatta birbirlerini dinlemiyorlar; zira ikisi de akışına bırakmış. Alışılmış ki size oyunu anlatmayacağım. Bu oyun, İKSV Tiyatro Festivali’nde konuk Hollanda Tiyatrosu’ndan seyrettiğim Oedipus ve Medea üzere bilinen antik trajedilerden günümüze uyarlanmış değil. Günümüzde geçen, sürprizlerle dolu lakin evlilik kurumunun hiç değişmeyen üniversal problemlerini tartışan bir oyun. Olağan benim ıstırabım daha evvel izlediğim o iki oyunla beklenti çıtamı çok fazla yükseltmiş olmam. Her ikisinde de oyunculuklar öylesine doğal, içten ve su üzere akıp gidiyordu ki o seviyesi arıyorsunuz.

METİN PROBLEMLİ

Cumhuriyet